Heaven is a place on earth

How's it goin' team?

Toen Wendy in december tegen mij zei dat ik alleen naar Australië moest gaan, omdat het zo'n geweldige ervaring was, heeft ze één ding absoluut aangeraden: zeilen met de Anaconda III naar de Whitsundays! Stom toevallig had Pascal precies dezelfde tocht in 2000 gedaan, ook met de Anaconda III
Dus....voordat ik richting Airlie Beach vertrok, de trip gelijk maar via internet geboekt. Ik had eerst 4 dagen in Airlie Beach zelf en sliep in een super hostel; 'Backpackers by the bay'
Ontzettend relaxte sfeer, zwembad, hangmatten, heel leuk personeel en gezellige backpackers.
Ik sliep met 3 meiden op de kamer, die mij Airlie Beach zowel overdag als 's nachts hebben laten zien.
We zijn van Ierse pubs en een mega schuimfeest in 'Magnums' naar een soort 80's beachparty geweest. Overdag volop van het prachtige weer genoten. Ze hebben hier in dit soort plaatsen 'Lagoons' gemaakt met palmbomen, zand of grasvelden en lifeguards. Om zo de oceaan in te gaan kan erg gevaarlijk zijn vanwege de kwallen. Zo is de 'bluebottle' erg naar, maar de slechts 1-2 cm grote, doorzichtige Irukandji kwal is volgens wetenschappers het giftigste dier op aarde en kan dodelijk zijn. Deze lagoons zijn dus prima alternatieven. Overal barbecues, waar gezinnen of groepen vrienden hun eten bereiden. De sfeer is moeilijk uit te leggen, maar iets wat ik absoluut niet ken in Nederland. Iedereen is vriendelijk, behulpzaam en altijd in voor een praatje. Loop je met je backpack een heuvel op, stopt er een auto met een hele aardige man; "Where you goin', love?" "Do you need a ride?"
In Nederland zou ik NOOIT instappen, hier is dat gewoon anders. Het voelt goed en absoluut niet bedreigend. Hele leuke, spontane gesprekken die zo ontstaan. Over Australië en hoe het is om hier te wonen tot aan de Olympische Spelen waarbij (uitspraak door Aussie) Pieter ven the Hoekenbend hun trots Ian Thorpe met zwemmen versloeg. Op maandag met 2 meiden van het hostel naar yoga op het strand gegaan...briljant plan en de 'Half moon pose' en de 'Down dog' gingen nog wel, maar brak zowat mijn rug bij de 'Camel pose' en de 'Eagle pose'. Raadpleeg Google maar en dan moet je je een voorstelling maken hoe dat er bij mij uitziet....whahaha! Blij dat mijn camera niet mee was. Ik ben best flexibel, maar dit ging echt te ver. Heb nog 2 dagen met stekende pijn in mijn bilpartij gelopen.

Dinsdag 8 oktober was het dan zover; de zeiltocht met de Anaconda III!
Moet zeggen dat het een heel raar gevoel gaf om op dezelfde boot te stappen, waar jaren geleden Wen en Pascal ook mee zijn wezen zeilen.
Raakte direct in gesprek met een Chinees meisje en vond het heel bijzonder dat zij alleen op reis was (is in China best bijzonder). Ik heb haar veel gevraagd over de cultuur, opvoeding, liefdesrelaties en de regering in China. Was een heel bijzonder gesprek; wat een wereld van verschil met de Nederlandse cultuur en opvattingen.
Aan boord met iedereen kennisgemaakt, was vanaf het begin duidelijk dat het een hele leuke groep mensen was. Ik sliep in een hut met 2 Canadese mannen en een vrouw uit Ierland. Wat waren die hutten klein...maar als backpacker ben je al gauw enige vorm van schaamte kwijt, je moet wel. Alleen het opruimen van onze bagage leverde al hele grappige taferelen op, hoe vaak we niet vanwege de deining tegen elkaar opgebotst zijn. We spraken na 5 minuten al af om ons maar niet steeds te verontschuldigen anders bleven we aan de gang.
De crew stelde zichzelf voor; van die zongebruinde surf- en duiktypes, die de sfeer er goed inbrachten door hun enthousiasme. Om 19.00 uur zeilden we weg. Het was al donker en de hoeveelheid sterren die we zagen was ongelooflijk. Het was een prachtige avond en iedereen maakte kennis met elkaar op het dek. Er werd even een schifting gemaakt tussen de snorkelaars en de gecertificeerde duikers, omdat die volgende ochtend de duikers direct zouden duiken in de buurt van Whitehaven Beach. Na mijn 3 prachtige duiken in Cairns kon ik niet wachten om weer onderwater te gaan.
Om 23.00 uur naar bed om vervolgens om 2.00 's nachts klaarwakker te zijn vanwege de ontzettende warmte in de hut. Heb mijn kussen en laken gepakt en ben buiten op het dek gaan slapen. Was niet de enige met dit idee en al gauw lagen we met z'n tienen onder de schitterende sterrenhemel te slapen. Om 6.00 uur kwam de zon langzaam op en lagen we voor anker bij het beroemde Whitehaven beach. Wow, Heaven is a place on earth! Onbeschrijflijk helder turquoise water, heel fijn spierwit zand, prachtige palmbomen en volop vissen. Beetje gedoken en gesnorkeld. Op het strand gelegen en een wandeling gemaakt naar een uitkijkpunt op het eiland. In gesprek geraakt met Kirri en Bruce uit Perth, hele leuke mensen waar ik gelijk een klik mee had.
Met Bruce serieuze gesprekken gevoerd over de wereldproblemen (die zo ver weg lijken te zijn van Australië) en Kirri is gewoon zo gek als een deur. Alleen maar dubbelgevouwen gelegen, we hadden echt dezelfde humor (dat gebeurt toch niet vaak, dat je zo iemand tegenkomt).
Werd meteen voor hun beruchte Christmasparty in Perth uitgenodigd. Verkleed je als je favoriete artiest of filmster en een grote barbecue- poolparty bij hun thuis. Beetje ver om met de Kerst weer heen te gaan, maar zo'n Kerst zou je toch nooit vergeten haha.
's Middags voeren we richting Luncheon Bay voor een duik, was mooi, veel vissen en achteraf bleek ik ook nog eens een record van de Anaconda te pakken te hebben; na 28 min. duiken en nog 140 bar in de tank overhebben. Ze vroegen zich af of ik wel geademd had.
Die avond mijn allereerste nachtduik gemaakt. Het werd uiteindelijk mijn beste en gaafste duik ooit. We waren een heel stuk van de eilanden af naar een rif gevaren. Cluster of four (Bait Reef) en het was adembenemend. Grote vissen die met ons mee zwommen, omdat zij gebruik maakten van onze zaklampen. Als wij op kleine visjes schenen, zagen de grote vissen hun prooi en vraten ze direct op (klinkt luguber nu, maar spectaculair om te zien). En toen....eindelijk, schildpadden!
Gigantische zeeschildpadden van wel 1,5 meter breed. Ik ben met een schildpad meegezwommen en kon tegelijkertijd mijn hand op zijn schild leggen, onbeschrijfelijk. We zwommen door een soort groeven en grotten van koraal en opeens zwommen de schildpadden onder en boven ons langs, zo bizar! Ook kwamen we nog 2 rifhaaien tegen, die heel rustig aan de rand van het rif hun gang gingen.
Na 35 min. kwam ik wederom boven met nog bijna driekwart bar in mijn tank (moest wel mee omhoog, omdat mijn duikbuddy zonder lucht kwam te zitten). De hele verdere avond werden er grapjes gemaakt over het feit dat het logisch is dat ik haast geen lucht gebruik, omdat de Dutchies het gewend zijn onder zeeniveau te leven.
De volgende ochtend op dezelfde plek gedoken en dit keer ook een grote pijlstaartrog gezien. Wat een kleuren onderwater....
Beetje zonnen, wind in de zeilen, gitaarspelende divemaster...hier kan ik wel aan wennen. 's Avonds met mijn roommates uit Canada en nog 6 anderen een heel grappig spel gespeeld: 'Cards against humanity'. Je had 10 kaarten met zinnen of namen in je hand en omstebeurt draaide iemand een andere kaart om met een zin erop, bijv: Next time on dr. Phil; what will my child say about my obsession for..............
Iedere speler moest een kaart uit zijn eigen hand blind neerleggen met volgens hem/haar meest hilarische antwoord. Degene die de vraagkaart had omgedraaid kreeg alle antwoorden en las ze hardop voor. Je snapt dat daar de meest bizarre, grove en seksistische antwoorden op kwamen, hilarisch!!!
De volgende dag weer gedoken en we werden met een klein motorbootje naar het rif gevaren. Alle duikspullen aan, wetsuit, trimvest met tank, gewichtengordel etc. etc. en ik zag de bui al hangen. Ik en kleine bootjes....shit! Vanaf de grote boot overstappen nam ik heel letterlijk. Ik stapte er overheen...toen ik in het bootje 'landde' viel ik zo voorover (dankzij mijn supermotoriek en die zware duikuitrusting) de andere kant het water in. Nadat de duikinstructeur eindelijk klaar was met lachen, moest ik dat verdomde bootje nog in. Dat bleek ook nog een hele klus. Werd aan mijn tank dat bootje in gehesen en kwam als een soort aangespoelde orka languit op de bodem van dat bootje terecht. Was iedere vorm van vrouwelijkheid inmiddels verloren, maar goed ben dit inmiddels wel van mijzelf gewend. Na de prachtige duik werden we weer met datzelfde bootje opgepikt....ging niet weer figureren in de nieuwste 'Free Willy' film, dus ik besloot gewoon terug te zwemmen. Brock, mijn buddy was zo lief om met mij mee te zwemmen, maar dat viel nog best tegen met alle stroming. Na de duik nog even het duiklogboek van Alain (grappenmaker uit Zwitserland) samen met Kirri aangevuld. Wat Alain onderwater allemaal heeft gezien, hou je niet voor mogelijk. o.a. Poledancing dolphin, terrorist submarine, 3 legged gay Manta Ray etc. Zo ontzettend gelachen, zeker omdat Alain nog steeds niet weet dat dat in zijn logboek staat.
's Avonds feestje op de boot met een barbecue en leuke muziek!
Met een toepasselijk liedje, Wendy: 'On top of the world' van Imagine Dragons (lekker nummer). Nog een record verbroken door met 13 mensen onder de douche te staan (met kleding aan hoor mam, we houden het gewoon netjes) in die mega kleine 4 persoons hut (zie foto)
Nog één duik de volgende ochtend en toen kwam het afscheid nemen. Het was echt geweldig en ik mis alle leuke mensen nu al.

Ben nu onderweg naar weer een hoogtepunt van mijn reis: Fraser Island. Even 12 uur in de Greyhound richting Hervey Bay!

@Paul: leuk dat je dat van Magnetic Island hebt opgezocht, ben gek op leuke weetjes!

Love, Kim